Την ώρα που σχεδόν 1 δισ. συνανθρώπων μας πεινάνε ,οι ''χορτασμένοι'' πετάμε κάθε χρόνο πάνω από 2 δισ. τόνους τροφίμων-περίπου το30%-50% της παγκόσμιας παραγωγής. Από το χωράφι μέχρι το πιάτο μας,τόνοι τροφίμων που παράχθηκαν με πολύ κόπο και κατανάλωση φυσικών πόρων καταλήγουν στις χωματερές.
Στη χώρα μας,την ώρα που συμπολίτες μας ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, μεγάλες ποσότητες τροφίμων πετιούνται από παραγωγούς, εμπόρους ,σούπερ μάρκετ,καταστήματα εστίασης , νοικοκυρια.
Λαχανικά αφήνονται στο χωράφι γιατί οι τιμές τους είναι τόσο χαμηλές που είναι ασύμφορο να συγκομιστούν. Τα κηπευτικά περνούν από "καλλιστεία" γιατί αυτές είναι οι "προδιαγραφές" της αγοράς: όμορφα ,γυαλιστερά (υβρίδια τίγκα στα φάρμακα και τα λιπάσματα).
Τόνοι συσκευασμένων προ'ι'όντων καταλήγουν από τα σούπερ μάρκετ στις χωματερές όταν πλησιάζει η ημερομηνία λήξης τους, ενώ είναι ακόμα κατάλληλα για κατανάλωση. Τρόφιμα πετιούνται γιατί δεν ξέρουμε ή δυσκολευόμαστε να τα συντηρήσουμε.
Κάθε κάτοικος της ΕΕ πετάει 179 κιλά τροφίμων ετησίως. Αν πάμε στην άλλη πλευρά του ατλαντικού,οι Αμερικανοί ξοδεύουν 165 δισ. δολάρια (σχεδόν όσο το ελληνικό ΑΕΠ),σε τρόφιμα που καταλήγουν στα σκουπίδια.Αλλάζοντας τις καταναλωτικές συμπεριφορές και βελτιώνοντας τις υποδομές καθώς και τις μεθόδους συγκομιδής , έχουμε την δυνατότητα να μειώσουμε την τροφή που χάνεται και να βοηθηθούν οι συνάνθρωποί μας που πεινάνε.
Είμαστε 7 δισ. ψυχές στον πλανήτη Γη,όμως 1 δισ πεινάνε ,κι΄ας λένε οι ειδικοί ότι με την τεχνολογία που κατέχουμε θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς να πεινάνε 12 δισ .
Αυτό το όργιο σπατάλης πρέπει να σταματήσει. Ένα όργιο που εγείρει κοινωνικά ,οικονομικά, περιβαλλοντικά αλλά και ηθικά ζητήματα .Δεν είναι δυνατόν ο τρίτος κόσμος να πεινάει και η δύση να ζη ανέμελα ,σαν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω της.
Στη χώρα μας,την ώρα που συμπολίτες μας ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, μεγάλες ποσότητες τροφίμων πετιούνται από παραγωγούς, εμπόρους ,σούπερ μάρκετ,καταστήματα εστίασης , νοικοκυρια.
Λαχανικά αφήνονται στο χωράφι γιατί οι τιμές τους είναι τόσο χαμηλές που είναι ασύμφορο να συγκομιστούν. Τα κηπευτικά περνούν από "καλλιστεία" γιατί αυτές είναι οι "προδιαγραφές" της αγοράς: όμορφα ,γυαλιστερά (υβρίδια τίγκα στα φάρμακα και τα λιπάσματα).
Τόνοι συσκευασμένων προ'ι'όντων καταλήγουν από τα σούπερ μάρκετ στις χωματερές όταν πλησιάζει η ημερομηνία λήξης τους, ενώ είναι ακόμα κατάλληλα για κατανάλωση. Τρόφιμα πετιούνται γιατί δεν ξέρουμε ή δυσκολευόμαστε να τα συντηρήσουμε.
Κάθε κάτοικος της ΕΕ πετάει 179 κιλά τροφίμων ετησίως. Αν πάμε στην άλλη πλευρά του ατλαντικού,οι Αμερικανοί ξοδεύουν 165 δισ. δολάρια (σχεδόν όσο το ελληνικό ΑΕΠ),σε τρόφιμα που καταλήγουν στα σκουπίδια.Αλλάζοντας τις καταναλωτικές συμπεριφορές και βελτιώνοντας τις υποδομές καθώς και τις μεθόδους συγκομιδής , έχουμε την δυνατότητα να μειώσουμε την τροφή που χάνεται και να βοηθηθούν οι συνάνθρωποί μας που πεινάνε.
Είμαστε 7 δισ. ψυχές στον πλανήτη Γη,όμως 1 δισ πεινάνε ,κι΄ας λένε οι ειδικοί ότι με την τεχνολογία που κατέχουμε θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς να πεινάνε 12 δισ .
Αυτό το όργιο σπατάλης πρέπει να σταματήσει. Ένα όργιο που εγείρει κοινωνικά ,οικονομικά, περιβαλλοντικά αλλά και ηθικά ζητήματα .Δεν είναι δυνατόν ο τρίτος κόσμος να πεινάει και η δύση να ζη ανέμελα ,σαν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου